ლუციუს ანეუს სენეკა (Lucius Annaeus Seneca, დაახლ. ძვ. წ. 4 – ახ. წ. 65) იყო რომაელი ფილოსოფოსი, დრამატურგი, სახელმწიფო მოღვაწე და სტოიციზმის ერთ-ერთი ყველაზე გავლენიანი წარმომადგენელი. სენეკას ნააზრევი განსაკუთრებით უკავშირდება ეთიკას და ადამიანის ბუნების გაგებას, სადაც იგი აქცენტს აკეთებდა თვითკონტროლზე, გონების სიმშვიდესა და ვნებების მართვაზე.
სენეკას ნაწერებიდან განსაკუთრებით აღსანიშნავია მისი წერილები, რომლებიც მოიცავს პირად და ფილოსოფიურ საკითხებს, ასევე მისი დრამები, რომლებიც იკვლევს ძალაუფლების, ბოროტების და ადამიანის ყოფის თემებს. მისი ყველაზე ცნობილი ნაშრომებია "ნერონის მენტორი" და "მორალური წერილები", სადაც ის განიხილავს ადამიანის კეთილშობილებისა და ზნეობის საკითხებს.
სამსახიობო მოღვაწეობის გარდა, სენეკა იყო ნერონის მრჩეველი, თუმცა მოგვიანებით იმპერატორმა იგი ღალატში დაადანაშაულა და თვითმკვლელობა აიძულა
